1998(e)ko abuztuaren 1(a), larunbata

VIGNEMALE ( 1998-ko Pilarko puentea )

Oso oroitzapen onak dituk Talai-mendiko irteera honetaz. Hau izan zen Pirineoetan neguan egin nuen lehen mendia. Zihurraski Pirineoetako mendi ederrenetako bat da bera. Eta oraindik glaziarrea duen bakarretakoa.

Vignemale tontorrean.Nor da nor?


Talai-Mendiko lokalean bilera egin genuen astetartean eta egia esan eguraldiak ez zuen itxura onik, aste guztia euritan pasa bait genuen.
Baina joan ginen eta primerako eguraldia egin zigun behintzat igoerako egunean.


 Tontorrerako bidea hasi aurretik.

 Atzean petti Vignemale dugula.

Lehen egunean Pont d´ Espagnetik irten eta Oulettes de Gaubeko refujioraino joan ginen. Motxila handia bizkarrean lo egiteko zaku eta guzti.
Gaua refujioan lo egin eta gero hurrengo egunen motxila txikia gainean tontorrerako bidea hartu genuen. Primerako eguraldia tokatu zitzaigun. Goizean refujioko atetik zoragarri ikusten zen Vignemaleren Iparraldeko pareta. Horrela goizean goizo irten ginen tontor aldera. Lehen helburua Bayssellance-eko refugioa izan zen, hemendik ondoren eskuin aldera hartuaz Vignemaleren glaziarera iritsi ginen.
Glaziarea pasa eta nahiko espuestoa den azken malda igo ondoren Vignemale puntara iritsi ginen.

Bayssellance-eko aterpetxe aurrean atzealdean Tallon.

Argazki eder batzu atera bidean eta bueltan refugiora bueltatu ginen. Guztira 8-9 ordu pasa genituen.
Ya bueltan refujioan erropak aldatu eta pixkat txukundu ondoren afaldu egin genuen. Ez dut oso oroitzapen ona afari hartaz. Arraia tomate piloaren azpian ezkutatuta eta kilo bat ezpeziekin. Indian ere ez dute erabiliko seguru horrenbeste ezpezie. Ez zuen arrai gusto handirik.
Hurrengo egunean motxilak hartu eta bueltan Pont d´Espagnera bueltatu ginen.
Talai-Mendirekin egin dugun irteera mitiko horietako bat izan zen. Gutako askoren Pirineoetako lehen invernala.

Oulettes de Gaubeko aterpetxe sarreran azken egunean

GRAN FACHA,CAMBALES ( 1998-ko Abuztua )

Garai haietan behin bakarrik egon nintzen pirineoetan, 8.mailako fin de kurtsoan Linzan.
Udara hartan nola ez parrandara joan ginen Aiako festetara. Eta han pote ta pote artean nonbaitera joateko plan egiten hasi ginen. Argi xamar genuen mendi aldera joan nahi genuela, baina nora? Nik oraindik ez nuen pirineotako arrastorik, niretzat berdin zen Hechora gindoazela edo Ordesara gindozela esatea. Horrela bada parrandan ari ginela Ritxi jaunarekin egin genuen eta bera ere segituan apuntatu zen. Berak gu baino gehiago ezagutzen zuen ingurua eta Respomuso ingurura joatea erabaki genuen.


Horrela bada handik pare bat egunera Iban, Eneko, Iker, Ritxi eta ni, nere aitaren Renault 5 an joan ginen Sallent de Gallego baino goraxeago dagoen La Sarra embalseraino. Nere iruipena da Renault 5 an bakarrik joan ginela baina dudak sortzen zaizkit eraman genen traste piloa kontuan izanda. Harrigarria izan zen espedizio hartarako eraman genuen material pila : kanping kanadiense handia, iglu txiki bat, gasa, kazuelak, esterillak eta janaria nahi adina ( zerbeza latak,arraultzak... ).
Uste dut arraultzak eraman ditugun mendi bakarra izan dela hau. Oraindik ikusten det Iban bizkarrean kriston botxilarekin eta kilo mordoxka zuen kanping kanadiarra besoetan zuela Respomusora gora. Beste aldetik Eneko beste motxila eder batekin eta bertatik zintzilik pare bat dozena arraultza alde batera eta bestera balantzaka zituela. Hori bai Respomusora iristerako arraultza erdiak autsi zitzaizkion eta hankak gorringoz zerri eginda zituen.
Halako batean iritsi ginen Respomuso inguruan dagoen Ibon de las Ranasera eta bere ondoan montatu genuen kanpo basea.
Hurrengo egunean Gran Facha igotzera joan ginen.Ederra izan zen Campo Plano lehen aldiz ikusi nueneko sentsazioa.Oraindik pirineoetan ibili gabea izanik impresionantea egin zitzaidan zabalune harren handitasuna, zelai haien erdian jarrita txiki sentitu nintzen. Beheko argazkian ikus daiteke Campo Plano gaikaldetik.



Tontorrera bidean Fachako kollatutik gora gindoazela. Mendiaren tramorik zailenean tipo bat aurkitu genuen bere lagunari kriston bronka armatzen.Horrela esaten zion tximinitxo baten gora: -Baina hi zer ostia!!Nora ostia ekartzen nauk!!!zer pasako dek ni hemendik behera erortzen banauk!!!Nork emango ziek nere seme alabei jaten orduan!!!. Hura iskanbila armatu zutena, azkenan tipoia aldapa erdian geratu zen eta bestea puntara igo zen.Ez diat uste handik aurrera bi haiek oso lagunak izango ituanik.
Eta azkan txanpa eta gero azkenik tontorrera iritsi ginen.Eguraldi ederra egiten zuen eta denbora dexente pasa genuen han. Argazkietan bostok tontorrean atzean Picos del Infierno dugula.





Beherakoan, gogoratzen naiz Alemaniar batekin egin genuela topo eta ordu bete bat edo egon ginela hizketan.Alemaniarra guztiz interesatu zen euskararen inguruan eta hamarreraino kontatzen ere ikasi zuen ordubete horretan.Gure helbideak eman genizkion eta handik puskatera ondorengo argazkia eta eklipse baten argazkiak bidali zizkigun.



Horrela azkenean iritsi ginen berriz bueltan gure kanpamentura.Eta nola ez afaria prestatzen hasi beharko.Esan beharra dago traste asko igo bagenuen ere gose pixka bat pasa genuen espedizio honetan. Imajinatu urdaiazpiko lontxak sorteatzen ibili ginela, eta ederki pikauta gainera!!!Han jan kontuan ez zen txorakeriartik!!!
Eguzkiaren puesta ikusi eta lo egitera joan ginen.

BOCA DEL INFIERNO TALAI-MENDI ETA LAGUNEKIN ( 1998-ko uda )

         1998-ko uda egin nuen nere lehenengo kainoi jaistiera. Aurreko urtean egin nuen lehen aldiz Talai-Mendiko irteera batean, aldi hartan La Lezeko koba kainoiaren jeitsiera egin genuen. Asko gustatu zitzaidan.
         Oraingo honetan Pirineotan Hechoko bailaran dagoen Boca del Infierno egitera joan ginen. Joseba Manterola eta Xanxe genituen gidari moduan.Oso ondo egon zen jaitsiera.
         Beheko argazkia ikus gaitezke irteera honetara joan ginenetako batzu:



         Kainoia gure kontutik egiteko modukoa iruditu zitzaigun eta hurrengo asteburuan kuadrilako lagunekin joan ginen berriro. Oraingo honetan Selva de Oza aldean parrillada egiteko asmoarekin joan ginen. Parrilla piztu ordurako guardia zibila azaldu zitzaigun surik piztu ezin genuela esanaz. Askenean inguruko txabola zahar baten barruan egin genuen parrillada. Jan gabe ez ginen geratuko!!!!



Kainoiari buruzko informazio gehago ondorengo enlaze honetan: