2013(e)ko urriaren 5(a), larunbata

HONDARRIBIATIK BELAONZIAN ( 2013-ko Urriak 5 )


Aspaldian pendiente nuen amets horietako bat bete nuen larunbatean, belaontzi batean ibiltzea. Andua, gure marinelak, berarekin probatzera joateko proposamena egin zidan eta nola esango nion ba horrelako proposamen bati ezetz. Aspaldian hortzak luza-luza eginda nituen!!! 
Eskerrikasko Andua!!!

El sabado cumpli uno de mis sueños que tenia pendiente, navegar en un velero. Andua, me propuso acompañarle un dia ha navegar en su velero. Y como le iba a decir que no!!! Hacia tiempo que lo estaba deseando. 
Muchisimas gracias Andua!!

Belaontzitik Iparraldeko kostaldera ikuspegi ederra.

Ez nekien benetan nola moldatuko nintzen. Itxasoa bare xamar zegoen emanda eta aize kondizioak onak omen ziren. Anduak ederki esplikatu zizkidan itxasora irteterako belaontziaren xehetasunak. Ze belak zituen, nola altxatzen zien, nola maniobratu... maixu ona nuen.

No sabia muy bien como me amoldaria a la mar. Las predicciones apuntaban a que la mar estaria en calma y los vientos seria favorables. Antes de salir a la mar Andua me esplico a la perfeccion, todo a tener en cuenta. Las velas que tenia el velero, como levantarlas, como maniobrar, cuestiones de seguridad... tenia un buen maestro.

Andua eta ni.


Amarrak askatu eta itxasorako bidea hartu genuen motor txikiaz lagunduta.Txingudiko bokanarako bidean konturatu ginen aize kondizio oso onak zirela. Belak zabaldu eta hasi zen gozamena!!! Harrigarria da sentsazioa belaontzia okertu eta martxa bizian hasten denean. Aizearen soinua beletan barrena. Batzuetan badirudi ez zoazela horren azkar, baina azkar bazoaz, aizearekin batera joatean ez duzu horrenbesteko abiadura sentsaziorik. Bitxia egin zitzaidan.

Soltamos amarras y tomamos rumbo hacia el mar ayudados por el motor pequeño. Segun ibamos para la bocana de Txingudi, nos dimos cuenta que las condiciones de viento eran muy buenas. Izamos las velas y empezo el festin!!! La sensacion es increible cuando el velero se inclina y comienza a navegar. El sonido del viento atraves de las velas, la estela que deja el velero en la mar. A veces da la sensacion que no vas muy rapido, pero eso ocurre porque vas con el viento. Es muy curioso.

Hori duk hori patroia!!! Itxasoak lasai xamar badirudi ere aize olatu ugari zen.


Itxasoan kanpora, Higerreko lurmuturraren babesetik aurrera egin genuenean, oartu ginen itxasoa guk uste baino nahastuagoa zegoela. Aizeolatu dexente bait zen.Oriotarra naizen arren, ez naiz itxasgizona eta ez dut ezagutzen nere burua itxasoan. Lankide bati eskatu nizkion badazpada ere mareoraentzako pastillak, baina ez nituen hartu.
Belaontzia olatuetan dexente mugitzen zen arren sentsazio onak nituen eta gozatzen ari nintzen.Hori bai argi geratu zitzaidan, merienda egiteko eraman nituen janari guztiak itxasoan behintzat ez genituela jango.

Cuando salimos de cobijo de cabo de Higer, nos dimos que el mar estaba mas movido de lo que pensabamos. Aunque sea Oriotarra y se suponga que deberia tener bastante contacto con la mar, no soy una persona que haya navegado mucho por nuestras mares. No sabia como reaccionaria en la mar.  Aunque el velero se moviese bastante tenia buena sensaciones. Eso si se me estaba quedando bastante claro que la merienda que me habia llevado se iba a quedar sin comer.


Hasiera batean Donibane Lohizune aldera joateko asmoa bazen ere, aizeak eta olatuek zuten norabidea kontuan izanda, ez joateko erabakia hartu genuen. Gero itzultzen asko kostako bait zitzaigun.
Eskerrak ez ginen joan, gaizki pasako nuelakoan nago. Leorrerako bidean, bapatean, bi minuturen barruan mareoa sartu bait zitzaidan. Harrigarria!!! Nik pentsatzen nuen, mareatu ezkero, pixkanaka sentitzen joango nintzela. Baina antza denez ez omen da horrela izaten, bapatean sortzen omen da. Ondo bapatean sartu zitzaidan bada!!! Hala ere zortea izan nuen eta une hartantxe Higerreko lurmuturraren babexean sartu eta itxasoa baretu zen. Bots minutu gehiago eta brankatik botaka bukatuko nuen seguraski.

 En un principio Andua me propuso ir para Donibane Lohizune. Pero teniendo en cuenta la direccion del viento y las olas, decidimos hacer otra ruta. Puesto que la vuelta hubiese sido bastante costosa.
Menos mal que no fuimos. Pienso que a la vuelta lo hubiese pasado mal. Cuando vovilamos para tierra, en cuestion de 2 minutos me entro el dichoso mareo. Alucinante!!! Yo pensaba que si me mareaba lo veria venir. Pero por lo visto te netra de golpe. Aun y todo tuve mucha suerte porque justo entonces entramos al covijo del Cabo Higer y la mar se calmo. Cinco minutos mas y vete a saber ...



Kontuak kontu, gozamena hutsa belaontziaren sentsazioa. Abiadura, aizea, itxasoa, belak, olatua...zoragarria. Eta maisu on baten laguntasunean.

Esta primera experiencia en velero a sido marabillosa. El mar, viento, velas, olas, velocidad... marabilloso. Y todo en compañia de un gran maestro.

Mila, mila esker Andua, nere ametsetako bat gauzatzen laguntzeagatik.

*DATU TEKNIKOAK:

Eginiko itxas ibilaldiaren TRACK-a jaitsi nahi baduzu, klikatu mapako Ibilbideak simboluan.